در آینده آمبولانس‌های بدون راننده می‌توانند برخی از خدمات اورژانسی را ارائه دهند تا امدادرسانان به بیماران با خطر بالا رسیدگی کنند. هواپیماهای بدون سرنشین نیز می‌توانند توسط خدمات سلامت و بهداشت برای تحویل تجهیزات پزشکی و دارو به نقاط دورافتاده مورد استفاده قرار گیرند. در حال حاضر از هواپیماهای بدون سرنشین برای تحویل خون و دارو در سراسر Rwanda استفاده می‌شود
انقلاب در وسایل نقلیه بدون راننده بسیاری از مشاغل را منسوخ می‌کند. تنها در ایالات متحده تخمین زده می‌شود که وسایل نقلیه بدون راننده، 4.1 میلیون شغل را از بین ببرند. راننده‌های کامیون، راننده‌های تحویلی، رانندگان تاکسی و راننده‌های Uber زودتر از آنچه که شما فکر می‌کنید از کار اخراج خواهند شد.
اما اتوماسیون می‌تواند کارها را بهتر، ارزان‌تر، امن‌تر و کارآمدتر انجام دهد. در حقیقت، یک خدمت وجود دارد که بیشتر از همه شایسته خودکار شدن است: خدمات آمبولانس. تقاضا برای خدمات آمبولانس در کشورهای پیشرفته به سرعت در حال افزایش است؛ به دلیل ترکیبی از جمعیت رو به رشد و پیری، افزایش بیماری‌های مزمن و کمبود درمانگاه‌ها و ارائه دهندگان مراقبت‌های اولیه.
با حضور وسایل نقلیه بدون راننده در جاده‌ها، برخی از دولت مردان به امکان آمبولانس بدون راننده فکر می‌کنند. آمبولانس بدون راننده و سایر فناوری‌ها می‌توانند برخی از خدمات اورژانسی را از بین ببرند و امدادگران را برای مقابله با بیماران پر خطر آزاد کنند که هر دقیقه انتظار برای درمان به طور قابل توجهی موجب کاهش احتمال زنده بودن بیمار می‌شود. این شامل بیماران قلبی است که معمولاً پس از 4 تا 6 دقیقه دچار آسیب مغزی میشوند.
در ابتدا، خدمات بهداشتی می‌تواند یک ناوگان آمبولانس بدون راننده را در کنار مدل‌های منحصر به فرد خود برای مقابله با بیماران کم‌خطر معرفی کند. بیماران کم خطر می توانند توسط یک آمبولانس بدون راننده برداشته شوند و برای درمان به نزدیک‌ترین بیمارستان یا درمانگاه منتقل شوند. با معرفی این آمبولانس، نیاز به درمانگر برای پاسخ به هر تماس بسیار کاهش می‌یابد.
با این حال همه افراد علاقمند به استفاده از آمبولانس خودکار نیستند. یک نظرسنجی از بیش از 1000 نفر در ایالات متحده آمریکا دریافت که تقریباً نیمی از آنها راحت سوار یکی از این آمبولانس‌ها میشوند.
حمایت توسط هواپیماهای بدون سرنشین
همچون سرویس‌های تحویل بسته آمازون، جاسوسی از همسایگان و هدایت راهپیمایی‌های نظامی، هواپیماهای بدون سرنشین نیز می‌توانند توسط خدمات بهداشتی مورد استفاده قرار گیرند تا فشار خدمات آمبولانس را کم کنند. آنها به ویژه برای ارائه تجهیزات پزشکی به مکان‌های راه دور مفید هستند. در واقع، استارت‌آپی به نام Zipline در حال حاضر با موفقیت خون و دارو را در سراسر Rwanda تحویل می‌دهد.
اما این خدمات می‌تواند در کشورهای توسعه یافته نیز مورد استفاده قرار گیرد. برای نمونه، اگر پزشکی در یک مکان روستایی دورافتاده مجبور باشد بیماری با یک بیماری نادر را درمان کند، اما در درمانگاه یا بیمارستان محلی، تجهیزات پزشکی لازم را نداشته باشد، یک هواپیمای بدون سرنشین می‌تواند این تجهیزات را تحویل دهد. به همین ترتیب، هواپیماهای بدون سرنشین می‌توانند برای تحویل تجهیزات پزشکی حیاتی به مقصد پیش از ورود آمبولانس مورد استفاده قرار گیرند. این به بیمار اجازه می‌دهد تا به محض رسیدن امدادگران تحت درمان قرار گیرد.
هواپیماهای بدون سرنشین همچنین می‌توانند برای حمل تجهیزات تخصصی، دارو یا حتی محصولات خون بین بیمارستان‌ها استفاده شوند. این امر می‌تواند نیاز آمبولانس به رانندگی بیشتر برای یافتن جایی که بتواند بیمار خود را درمان کند، کاهش دهد.
پیش‌بینی اورژانس‌ها
چندین سال است که نیروهای پلیس در سراسر جهان از الگوریتم‌های پیشرفته برای پیش‌بینی مناطقی که احتمال وقوع جرم بیشتر است، استفاده می‌کنند. این به اداره پلیس اجازه می‌دهد افسران را به مناطقی با تقاضای بالا بفرستد. در حالی که این سامانه‌های گزارش بحث برانگیز هستند، یک سامانه مشابه می‌تواند توسط آمبولانس‌ها مورد استفاده قرار گیرد تا نقاطی که احتمال وجود بیمار بیشتر است را پیش‌بینی کند.
این سامانه می‌تواند اطلاعات سفرهای پیشین آمبولانس را جمع‌آوری کند. این نرم افزار می‌تواند تاریخ، آب و هوا، رویدادهای عمومی (مانند کنسرت و تظاهرات)، جمعیت (مانند سالمندان یا محروم) و شرایط اضطراری گذشته که آمبولانس به آن پاسخ داده است را در نظر بگیرد.
این امر، آمبولانس بدون راننده را قادر می‌سازد تا هنگامی که در حال استفاده نیستند خود را در مناطق با خطر بالا قرار دهد. به این ترتیب آنها می‌توانند بسیار سریعتر به فراخوانی پاسخ دهند. با توجه به این که سامانه‌ها اطلاعات بیشتر و بیشتری را وارد می‌کنند، در پیش بینی اورژانس‌های پزشکی به طور فزاینده‌ای دقیق‌تر عمل می‌کنند.