مقدمه
علم مدیریت بحران از تكنولوژیهای گوناگونی جهت به انجام رساندن یك سری وظائف پیچیده بهره می‌گیرد. و یكی از عوامل موثر در مدیریت امدادهای بهداشتی، دسترسی و كنترل كافی به امور نقلیه و ارتباطات می‌باشد. علیرغم یك دهه تجربه، تعداد اندكی گزارشات چاپ شده در خصوص كاربرد تله مدیسین (استفاده از تكنولوژی اطلاعات و ارتباطات از راه دور به منظور ارائه مراقبتهای كلینیكی به افراد دور دست می‌باشد) وجود دارد. در صورتیكه تله مدیسین می‌تواند اقدامات متناسب با سه مرحله اصلی پاسخ به حوادث را كه شامل مرحله پیش از حادثه، مرحله بعد از حادثه و مرحله نوتوانی است را تقویت نماید. پردنیا و آلن پیشنهاد دادند كه در برنامه ارزیابی تله مدیسین، جمع‌آوری داده‌ها، ابزار مدیریت داده‌ها و صحت آنها بایستی مدنظر قرار گیرد.
انجمن مدیریت اطلاعات سلامت آمریكا AHIMA حداقل محتوی لازم برای تله مدیكال ركود را به شرح ذیل معرفی می‌نماید:
-
نام بیمار
-
شماره شناسایی
-
تاریخ ارائه خدمات
-
پزشك معالج
-
پزشك مشاور
-
مؤسسه ارائه دهنده خدمات
-
رضایت نامه
-
نتایج ارزیابی بیمار
-
تشخیص احتمالی
-
تشخیص نهایی
-
توصیه‌های لازم برای مراحل بعدی درمان
موانعی كه در راه گسترش تله مدیسین وجود دارد باید مورد بررسی قرار گرفته وگزارش گردد. ارزیابی نیازها قسمت اصلی طرح‌ریزی یك برنامه تله مدیسین پایدار می‌باشد. این امر جهت كلیه حرفه‌ها حیاتی است. و این نیازها باید به طور گسترده تعیین شوند. یك سیستم تله مدیسین كارا، در صورتی می‌تواند گسترش پیدا كند كه متخصصین بهداشتی آن را بپذیرند و از آن به عنوان یك تكنولوژی جدید استفاده نمایند.
در طی دهه گذشته، ارتش، برنامه‌های فضائی و آژانسهای دولتی گوناگون به طور مستمر كاربرد تلهمدیسین را گسترش داده‌اند و این كاربردها را در شرایط اورژانسهای حوادث غیر مترقبه غیر نظامی و شبیه‌سازی شده آزمایش نموده‌اند. كاربردهای جدید تله مدیسین می‌تواند نتایج پزشكی حوادث غیر مترقبه را بر اساس تجربیاتی كه از یك دهه استفاده موثر از تلهمدیسین در حوادث غیر مترقبه نظامی و غیر نظامی بدست آمده است بهبود بخشد. این مقاله تاریخچه‌ای از فعالیتهای تلهمدیسین در حوادث غیر مترقبه واقعی و شبیه‌سازی شده و نیز نوآوریهای مستمر تلهمدیسین را بیان می‌دارد كه ممكن است در موقعیتهای بروز حوادث غیر مترقبه مورد استفاده قرار گیرد. اقدامات فوری در حوادث غیر مترقبه با استفاده از تكنولوژیهای ارتباط از راه دور و تكنولوژیهای اطلاعاتی مسیر می‌باشد. هدف سیستم‌های تلهمدیسین فراهم آوردن سرویسهای مراقبت بهداشتی جهت افرادی است كه به دلیل شرایط جغرافیائی و محیطی امكان دسترسی به آنان وجود ندارد. تلهمدیسین شامل تشخیص، معالجه، نظارت و آموزش بیماران است و موجب دسترسی آسان و مستقل از مكان به مشاوره متخصصین پزشكی و اطلاعات بیماران می‌گردد. كیفیت انتقال (مخابره) اطلاعات شامل ارتباطات سخت افزاری در خطوط تلفن استاندارد و خطوط داده‌های تخصصی (جفتهای تكی / دوتائی سیمهای فلزی، كابل‌های هم محور، كابل فیبر نوری) و ارتباطات بی‌سیم با استفاده از پیوندهای مادون قرمز، رادیوئی، تلویزیونی، موج‌های كوچك الكترومغناطیسی و ماهواره‌ای می‌باشد. تكنولوژیهای پیشرفته زمینی و فضائی هم اكنون زیربنای ارتباطات را تشكیل می‌دهند كه به خوبی با نیازهای مدیریت بحران متناسب می‌باشند. در سالهای اخیر پیشرفتهای سریع تكنولوژی ارتباط از راه دور تجدید حیاتی را در تلهمدیسین و مراقبت از راه دور ایجاد كرده است. و به عنوان راه موثر بالقوه جهت دسترسی به سرویسهای مراقبت بهداشتی تخصصی وعمومی شناخته شده است و ساقه اصلی ارائه خدمات بهداشتی را تشكیل می‌دهد. تكنولوژیهای جدید موجب ساده شدن ارتباطات در حوادث غیر مترقبه خواهند شد و قابلیتهای تلهمدیسین را افزایش خواهند داد و موجب دسترسی استفاده كنندگان بیشتری به تلهمدیسین می‌گردند.
در سامانه تله ویزیت، بصورت آنلاین توسط
دکتر فاطمه نعمت اللهی ویزیت شوید. جهت تله ویزیت روی لینک زیر کلیک کنید.
كاربردهای تلهمدیسین و امكانات ارتباطی در پزشكی حوادث غیر مترقبه
چشم اندازه‌های تاریخی و تجارب بدست آمده:
تلهمدیسین برای اولین بار در اواسط دهة 1980 در حوادث غیر مترقبه به كار گرفته شد. در ابتدا، یك مجموعه‌ای از سیستم‌های ناهماهنگ، حجیم و مشكل موجب بروز مشكلات فنی گردید. آموزشهای بعدی كه از طریق آزمایشات و با سختی‌های فراوان صورت گرفت، موجب ایجاد سیستم‌های فنی پیشرفته امروزی گردید. نگاهی به تاریخچة تلهمدیسین علاوه بر آشكار ساختن نكات مثبت و منفی اقدامات صورت گرفته، موجب توسعة تلهمدیسین جهت برطرف نمودن نیازمندیهای حوادث غیر مترقبه آینده می‌گردد. پروژه‌های اولیه، فواید سیستم‌های تلهمدیسین را آشكار نمود. و بر نیازمندیهای لازم جهت رسیدن به توانائی‌های ملی و بین‌المللی تاكید كرد، بطوریكه بتوان از آنها در مواقع نیاز استفاده كرد. مهمترین دستاورد این تلاشها، ایجاد و تقویت یك ذهنیت جهانی در خصوص كمك رسانی در حوادث غیر مترقبه از طریق تلهمدیسین بود.
تجارب غیر نظامی تلهمدیسین در حوادث غیر مترقبه:
سازمان هوا و فضای ملیNASA برای اولین بار از تكنولوژی مخابراتی برای كمك در شرایط حوادث غیر مترقبه پس از وقوع زمین لرزة ویرانگر سال 1985 شهر مكزیكوسیتی استفاده كرد. ماهوارة مخابراتی ATS-3یك پشتیبان صوتی خیلی مهم را برای تلاشهای امداد و نجات بین‌المللی صلیب سرخ آمریكا و سازمان بهداشت همگانی آمریكا فراهم آورد. اتصال به ماهوارة مخابراتی ATS-3 بسیار حیاتی بود، زیرا زمین لرزه به غیر از تعداد كمی از سیستم‌های رادیویی، تمام ارتباطات زمینی مكزیكوسیتی را ویران كرده بود. در طول مدت 24 ساعت بعد از وقوع آن فاجعه (مرحله بعد از حادثه) ATS-3 موجب ارتباط مخابراتی برای ارزیابی حادثه غیر مترقبه و عملیات فوری امداد , نجات شد. پروژه پل فضایی اتحاد جماهیر شوروی و ایلات متحدهUS/USSR Space Bridge كه به منظور پشتیبانی در امور تلهمدیسین برای فضانوردانی كه در مأموریتهای مشترك فضایی روسیه و ایالات متحده شركت می‌كردند توسعه پیدا كرده است. یك نمونه بسیار خوب از كمك در شرایط حوادث غیر مترقبه و تلهمدیسین در جهان بشمار می‌آید. پل فضایی پس از وقوع زمین لرزة آمریكا در سال 1988 عملاً مورد بهره‌برداری قرار گرفت. این پروژه از ارتباط ماهواره‌ای intelsta and comsat برای ارائه مشاورة كلینیكی به چندین بیمارستان منطقه‌ای در امریكا و مرتبط ساختن آنها با چهار مركز پزشكی ایالات متحده بهره‌گیری نمود. این برنامه از انتقال تصاویر ویدئویی متحرك یكطرفهfull- motion و صوتی متقابل دو طرفهInteractive از ارمنستان به ایالات متحده استفاده می‌كرد.
خطوط انتقال فاكس و داده‌های مجزا پهنای باند بیشتری را فراهم آورند. پروژه پل فضایی امكان مشاوره در زمینه‌های نورولوژی، ارتوپدی، روانپزشكی، بیماریهای عفونی و جراحی عمومی فراهم نمود، یك اتصال جداگانه برای مشاور با شهر یوفا در روسیه برقرار گردید در جایی كه انفجار گاز تعداد زیادی مجروح به جای گذارده بود.
تصاویر ویدئوی سیاه و سفیدslow – scan از یوفابه سایتهای پل فضایی در ایروان (واقع در ارمنستان) كه ارتباط ماهواره‌ای را برقرار می‌كرد، ارسال شدند. طی یك دوره 12 هفته‌ای در سال 1988 برنامة پل فضایی مراقبت از 209 بیمار ارمنی را بر عهده داشت. تشخیص بیماری برای 54 نفر تغییر كرد، مطالعات تشخیصی جدیدی برای 70 بیمار توصیه گردید و طرح درمانی 47 نفر دیگر تغییر كرد. اتصالات ژئوپولیتیكال و تكنولوژیك طی پروژه اصلی پل فضائی توسعه یافت و در سراسر دهة 1990 ادامه داشت.
توانایی‌ها در زمان بحران افزایش می‌یابند. برای مثال، در زمان كودتای نافرجام 1993 در مسكو، NASA از قابلیتهای موجود برای كمك به مصدومان تیراندازیهای خیابانی بهره‌گیری كرد. این پروژه چهار مركز پزشكی ایالات متحده را به بیمارستان كلینیكی ادارة پزشكی وابسته به وزارت كشور در مسكو مرتبط می‌ساخت. هر یك از سایتهای شركت كننده دارای یك استودیوی تلویزیونی با ارتباط صوتی و تصویری كاملاً رنگی دو طرفه بودند.
هیجده جلسة مشاور بالینی مجزا شامل پزشكی داخلی، مدیریت سوانح و حوادث غیر مترقبه، جراحی و بهداشت عمومی، (شامل اپیدمیولوژی و پزشكی پیشگیری بود ) همچنین سیستم‌های تله پاتولوژی و تله رادیولوژی را دربر می‌گرفت كه به وسیلة سیستم پشتیبانی تصویربرداری تشخیصی پزشكی دفاعی ایالات متحده توسعه داده شد. پل فضایی هم اكنون «پل فضایی به روسیه» نام گرفته است. در حال حاضر پزشكان پروژه از یك جستجوگر جهانی مشترك استفاده می‌كنند تا پرونده‌های پزشكی را تشكیل داده و براساس اطلاعات كلینیكی ذخیره شده در پایگاه داده‌های وابسته، مشاوره ارائه دهند. این پروژه یك بستر مناسب آزمایشی برای ارزیابی زیر ساختهای تلهمدیسین مبتنی بر اینترنت و برای گسترش دیدگاههایی در خصوص روشهای مراقبت كلینیكی بالقوه بر پایه اینترنت می‌باشد. این روش از ایمیل‌های چند رسانه‌ای و شبكه جهانی اینترنت و كنفرانسهای ویدئویی چند جانبه استفاده می‌كند و آموزش همانند مشاوره از طریق آن صورت می‌گیرد. حوادث غیر مترقبه مرحله‌بندی شده می‌توانند به برآورد سودمندی و اجرای تلهمدیسین كمك نماید. چندین تجربة تلهمدیسین و وضعیتهای مشابه آن از ACTS بهره‌برداری نموده است یعنی ماهوارة تكنولوژی پیشرفتة NASA كه در سال 1994 به فضا پرتاب شد. ACTS، مدارك پزشكی، تصاویر و تصاویر ویدئووی زنده را با سرعت نسبت داده‌های T-1 مگابایت 544/1 منتقل می‌كند. ACTS مقرون به صرفه‌تر و سریعتر از آنچه قبلاً امكان داشت سرویسهای اطلاعاتی و كلینیكی كیفی را به نواحی دور دست منتقل می‌سازد.
انجام خدمات تلهمدیسین ACTS در سال 1996 در ایالات مونتانا شامل نظارت بر وقوع سانحة طبیعی در پالایشگاه شركت اگزان به صورت فراهم آوردن تسهیلات بیمارستانی از راه دور بود. این مدل معتبر، از یك نسخه اصلاح شده‌ای از دهانه ورودی بسیار كوچك USAT با یك بسته ابزار تلهمدیسین قاب حمل TIP كه برای مركز فضایی جانسون تكیمل گردیده بود، استفاده می‌كرد. TIP یك مجموعة فشرده و جامعی از ابزار فراهم می‌كند. دستگاههای دسترسی داده‌ها جهت تصاویر گوش، بینی، گلو و الكتور كاردیوگرافی، سطح غلظت اكسیژن خون، و قلب و گوش كردن صدای ششها و قلب TIP به عنوان سیستم تشخیصی در ابعاد یك چمــدان تهیه شده است در ماموریتهای رفت و برگشت فضایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. TIP همگام بــا ACTS , USAT ثابت كرد كه توانایی ارائه خدمات پزشكی اصلی را در هر مكان داراست. TIP امكان آزمایش بیماران و معاینه را در هر محل فراهم می‌آورد و داده‌های آزمایشگاهی، تصاویر ویدئوی و اصوات را گرفته و به مسافتهای دور منتقل می‌كرد. مدل آزمایشی ACTS یك نمونه اولیه برای نسل جدید سیستم‌های تلهمدیسین ماهواره‌ای محسوب می‌گردد. چنین سیستم‌هایی زیر ساختهای ماهواره‌ای جدیدی را ارائه می‌كنند كه عمدتاً دیدگاهها و نحوة پاسخگویی به شرایط حوادث غیر مترقبه را متحول خواهند ساخت.
در سامانه تله ویزیت، بصورت آنلاین توسط
دکتر سیروس مومن زاده ویزیت شوید. جهت تله ویزیت روی لینک زیر کلیک کنید.
تجربه ارتش در خصوص تلهمدیسین هنگام وقوع حوادث غیر مترقبه:
نیروهای نظامی ایالات متحده از مدتها قبل به استفاده از خدمات تلهمدیسین و خدمات بهداشتی سیار علاقمندی خاصی نشان داده‌اند. طی اواخر دهة 1980 و اوائل دهة 1990، گسترش تكنولوژی موجب شد كه ارتش توانایی و امكان پایه گذاری شبكه‌های ارائه مراقبت بهداشتی مجتمع را در بسیاری از مناطق جهان پیدا كند. هنگامی كه گرد و باد و طوفان ویرانگر هیوگو در ماه مارس 1990 جزایر ویرجین را در نوردید، بیمارستان سیار جراحی ارتش MASH وابسته به گارد ملی ارتش آلاباما به منطقة سَنت كرویكس منتقل گردید. آنها از اسكنر رادیوگرافی كامپیوتری نمونة اولیه مخصوص میدان نبرد، یك دیجیتایزر و یك ترمینال یا همان پایانة ماهواره‌ای نیروی دریایی بین‌المللی INMARSAT برای انتقال تصاویر بدست آمده در جزایر ویرجین استفاده كردند كه تصاویر از طریق ماهوارة متعلق به مركز پزشكی ارتش والتررید WRAMC واقع در واشنگتن (دی‌سی) به مركز پزشكی دوایت دی‌آیزنها و ارتش واقع در شهر آگوستای ایالات جورجیا ارسال می‌شدند. این اولین تلاش امدادی برای نشان دادن ارزش سیستم‌های تله رادیولوژی در زمان وقوع بحران بشمار می‌آمد. در سال 1991، تكنولوژی پیشرفتة ارتباط از راه دور در داخل واحدهای بهداشتی سیار در طی جنگ خلیج فارس تكمیل گردید، و نشان داد این سیستم‌ها می‌توانند تحت شرایط آب و هوایی و جغرافیایی دشوار بخوبی عمل نمایند. دو سی‌تی‌اسكن در بیمارستانهای آموزشی صحرایی ارتش در صحرای سعودی واقع در جنوب مرزهای كویت وعراق نصب گردیدند.
تصاویر سی‌تی‌اسكن كه از یك پایانة INMARSAT استفاده می‌كردند، از طریق شبكة تلفن بین‌المللی و ماهواره‌ای به مركز پزشكی نظامی بروك واقع در شهر سن آنتونیو (ایالت تگزاس) به منظور مشاوره‌های تخصصی انتقال داده شد. این امر نشان دهندة ارزش تله رادیولوژی در میدانهای جنگ است. در اواخر 1992، نیروهای ایالات متحده بعنوان بخشی از برنامه كمك انسان دوستانة سازمان ملل به سومالی اعزام شدند. مردم سومالی با مشكلات عدیده‌ای نظیر جنگ داخلی، قحطی، بیماریهای عفونی گوناگون نظیر مالاریا و تب دنگو دست و پنجه نرم می‌كردند. علاوه بر اینها، زیر ساختهای خدمات عمومی، حمل و نقل و مخابراتی آن كشور طی جنگ داخلی شدیداً تخریب شده بود. مراقبتهای پزشكی بسیار محدود وكمیاب بود. واحدهای پزشكی كه از نیروهای ایالات متحده پشتیبانی می‌كردند به یك بیمارستان صحرایی وابسته بودند. درهر حال، هیچیك از تخصص‌های پزشكی و فنون ضروری وجود نداشت. بنابراین در اوائل سال 1993، سیستم ارتباطی كلینیكی از راه دور RCCS بكار گرفته شد تا تصاویر دیجیتالی شدة ثابت و پیام‌های صوتی را از یك پایانة سیار INMARSAT به WRAMC ارسال نماید. RCCS از ارتباط از راه دور دارای پهنای باند كوتاه با سرعت 9600 بایت در ثانیه برای ارسال و برگشت تصاویر سی‌تی‌اسكن با ایلات متحده استفاده می‌كرد تا در آنجا مشاوره‌های مربوط به رادیولوژی اعصاب و جراحی اعصاب صورت پذیرد.
تصاویر رنگی با كیفیت بسیار بالا از وضعیتهای پزشكی مشاوره‌های بیماریهای پوستی و عفونی، توموگرافی كامپیوتری و رادیولوژی و مشاوره پزشكی پیشگیری را امكان پذیر می‌ساخت. طی 13ماه كه عملیات در جریان بود، 74 پرونده شامل 248 تصویر از سومالی منتقل گردید. برای چندین بیمار، براساس مشاوره تلهمدیسین، تخلیه هوا یا مداخلات انجام جراحی در محل ممنوع گردید. پزشكانی كه در محل حضور داشتند، RCCS را بسیار قابل اطمینان، راحت جهت استفاده، انعطاف پذیر و بعنوان ابزاری ارزشمند برای حمایت كلینیكی ذكر كردند. این سیستم همچنین نشان داد كه قابلیتهای كنفرانس از راه دور ویدئویی گران‌قیمت، برای بسیاری از انواع مشاوره‌های تلهمدیسین امری ضروری بشمار نمی‌آیند. بطور كلی، این تجربه بر ارزش بالقوة تلهمدیسین تأكید نمود.
در سال 1994، ارتش ایالات متحده با فرستادن یك تیم تلهمدیسین به منظور حمایت از نیروهای ایالات متحده (اشغالگران آمریكایی) در هائیتی به تجربه بیشتری دست یافت. بیماران را پرسنل نظامی و شهروندان هائیتی تشكیل می‌دادند. قابلیتهای تلهمدیسین شامل تكه كنفرانسهای ویدئوی و تصاویر دیجیتالی ساكن دارای كیفیت (شامل فیلم‌های رادیوگرافی دیجیتالی) بود. تجهیزات تشخیص ویدئویی عبارت بود از اُتوسكوپ ، آُفتالموسكوپ و درِمسكوپ كه جهت مشاوره براساس WRAMC به تجهیزات تله كنفرانس متصل شده بودند.
ارتباطات از راه دور اولیه هائیتی یك ماهوارة 56 كیلو بایت در ثانیه نیروی دریایی را استفاده می‌كرد كه به خط تجاری 56 كیلو بایت در ثانیه سوئیچی واقع در RAMC متصل گردیده بود. بعدها، فرماندهی نیروهای فضایی متعلق به ارتش از یك ایستگاه زمینی T-1/VSAT برای دسترسی خدمات تلهمدیسین به سیستم ماهواره‌ای ACTS متعلق به NASA استفاده كرد. این ماهواره از اتصال كامل پهنای باند T-1 به WRAMC با استفاده از یك خط تجاری بهره‌گیری می‌نمود. با استفاده از این تكنولوژی، یك اتصال ویدئویی كاملاً متحرك (نه تصاویر ساكن) و دارای پهنای زیاد بین بیمارستان پشتیبانی نبرد و WRAC برقرار گردید. بوسیله این ارتباط مخابراتی پیشرفته، یك عمل جراحی دهان، یك عمل نورولوژی و سه مشاورة پوستی انجام گردید.
معاینات مشترك ارتوپدی با تصاویر متحرك و معاینات آسیب‌شناسی محاوره‌ای از راه دور به عنوان آزمایشات اعتبار مفهومی كه از مقیاسهای داده‌های گوناگون استفاده می‌كرد هدایت می‌شد. پزشكان نتیجه گرفتند كه به كارگیری واحد تلهمدیسین در هائیتی یك اختلاف چشمگیری جهت تعداد كمی از بیماران ایجاد نمود، در 15 مشاوره از 30 مشاوره تلهمدیسین، توصیه از راه دور به عنوان امری كه تأثیر فراوان بر درمان دارد، ارزیابی گردید. در پنج مورد، توصیة پزشكی دارای تأثیر ممكن یا حتمی بر طرحهای تخلیه پزشكی بود. مشاورات عمده در زمینة مشكلات پوستی، رادیولوژی، ارتوپدی و جراحی سرپایی صورت پذیرفت. تلهمدیسین هنگامی كه فراهم كننده مراقبت مستقر در مكان دور است دارای مهارت كلینیكی كافی برای بكارگیری توصیه‌ها در مورد بیمار بود بسیار مفید واقع می‌شد. عملیات Prime time كه در سال 1993 آغاز گردید، حمایت تلهمدیسین را برای واحدهای پزشكی مستقر در مقدوینه و كرواسی فراهم آورد. این عملیات به روش جدید انجام گردید Primetime II، و در سال 1995 با افزایش پهنای باند ارتباطی به 30 برابر اندازه قبیل كیفیت تصاویر پزشكی كه برای مقاصد مشاورة تشخیصی منتقل می‌گردیدند، رسید. تكنولوژی ATMحالت انتقال همزمان T-1 برای چندین تست تلفیقی بكار گرفته شد كه اولتراسوند با داپلر رنگی را در مقیاس T-1 نتیجه داد.
در سال 1996 وزرات دفاع ایالات متحده یك شبكه پزشكی در كشور بوسنی تأسیس نمود كه پزشكان مستقر در میدان جنگ را به پزشكان پنج مركز پزشكی ارتش در ایالات متحده (واشنگتن، تگزاس، كالیفرنیا، ناحیة كلمبیــا و هــاوایی) مرتبط می‌كــرد. بخــش تلهمدیسین این پروژه prime time III از ماهوارة ارتباطی استفاده می‌كرد تا پزشكان ارتش بتوانند بوسیله صدا و تصویر واقعی با یكدیگر مشورت نمایند. پزشكان مستقر درخط مقدم جبهه با استفاده از تكنولوژی موجود، عكس‌های اشعه ایكس، اولتراسوند، سی‌تی‌اسكن و دیگر تعمیرات، تصاویر متحرك ویدئوی را برای پشتیبانی تشخیصی به بیمارستانهای دورتر منتقل ساختند.
همان پزشكان خط مقدم جبهه‌ها از آن سیستم برای دسترسی به سوابق و پرونده‌های پزشكی كامپیوتری و پیگیری ترخیص‌های بیماران استفاده می‌كردند. آنها نتایج رادیولوژی، آزمایشگاه و تجویز را دریافت می‌كردند و از حمایت منطقی پزشكان دیجیتالی، دندانپزشكی از راه دور، اطلاع رسانی كلینیكی آن لاین ، پست الكترونیكی، تكنولوژیهای آگاهی از وضعیت اجرای و كنترل پزشكی استفاده می‌كردند. برای عملیات Prime time III، زیر ساخت ارتباطی از ATM به یك چارچوب تلفیقی وابسته به معماری ISND شبكه دیجیتالی خدمات تلفیقی تغییر كرد. مركز اصلی فعالیت تلهمدیسین كه در مركز پزشكی منطقه‌ای لندستوهل آلمان واقع بود با اینترنت و یك دروازة ISND تجاری به كل جهان متصل گردید. آنتن‌های اصلی و بزرگ تلهمدیسین در بیمارستان پشتیبانی جنگی در شهر تاسزار مجارستان و واحد MASH در شهر توز بوسنی نصب گردیدند.
CSH از طریق مدارهای زمینی T-1 به لندستوهل متصل شدند و MASH از طریق دو مدار ماهواره‌ای T-1 به لندستوهل متصل شد. پزشكان می‌توانستند جلسات ویدئویی تلهمدیسین را در هر مكان دلخواه برگزار نمایند و می‌توانستند به مراكز پزشكی واقع در ایالات متحده پس از ساعات كار عادی در آلمان یا هنگامی كه تجربه كلینیكی ویژه‌ای برای مواقع فوری در بوسنی سریعاً در دسترس نبود، وصل شوند. اتصال به مراكز پزشكی در شرایط مختلف زمانی در 24 ساعت شبانه روز و 7 روز هفته بدون هیچگونه نیاز به پرسنل اضافی امكان پذیر بود.
گذرگاه ارتباطی
سیستم‌های ساده تلهمدیسین در مواقع بروز حوادث غیر مترقبه اغلب می‌توانند مزایایی را در بر داشته باشند. چالش اصلی منطبق ساختن سیستم‌های ضروری و ارتباطی صحیح با یك الگوی پزشكی تلهمدیسین حوادث غیر مترقبه می‌باشد. چالش مهم دیگر تفسیر و به كارگیری خلاصة اطلاعات اكتسابی و نتایج ضروری ارتباطی در زمان و مكان مورد نیاز می‌باشد.
زیر ساختهای ارتباط از راه دور از گردش اطلاعات در بین مكانهای جغرافیایی پراكنده حمایت می‌كنند. این گذرگاه كه از یك برنامه معین تلهمدیسین بهره خواهد گرفت از طریق زیرساختهای موجود و توانایی‌های مورد نیاز مشخص می‌شود. متوسط پهنای باندی كه برای انتقال اطلاعات به كار می‌رود یك فاكتور محدوده كننده نوع سیستم تلهمدیسین می‌باشد. خطوط زمینی مستقیم بوسیله سیستم‌های دوتایی فلزی، رایج‌ترین وسیله انتقالی برای شبكه‌های تلفن هستند. ولی فیبر نوری خدمات برجسته‌ای را ارائه می‌دهد. یكی از محدودیتهای خطوط مستقیم این است كه ارتباط «نقطه به نقطه» را فراهم می‌آورند و قابل استفاده در سیستم موبایل نبوده و به طور مقرون به صرفه جهت ارسال به مكانهای دورتر توسعه می‌یابند و فقط با دشواری فراوان می‌توان از آنها برای پخش یك سیگنال بطور همزمان به همه بخشهای یك قاره بهره‌گیری نمود. برای غلبه بر این محدودیت‌ها، وسایل پخش بی‌سیم (نظیر رادیو و ماهواره) به خدمت گرفته می‌شوند. ارتباطات انتقالی بی‌سیم (عمدتاً رادیو) می‌توانند ارتباط مستقل از زیر ساختهای الكتریكی و تلفن محلی را فراهم آورند. بنابراین، خسارات ناشی از حوادث غیر مترقبه تاثیر چندانی بر ارتباطات بی‌سیم ندارند.
در هر حال، خسارت به برج‌های رادیویی، ایستگاهای اصلی و تكرار كننده‌ها می‌توانند این ارتباطات را با وقفه مواجه سازند. در جایی كه سایر وسایل نظیر خطوط زمینی یا خدمات موبایل در اثر حوادث غیر مترقبه خراب شده‌اند. یا در بسیاری از كشورهای در حال توسعه كه تعداد این تجهیزات كافی نیست، ماهواره یك ابزار ارتباطی از راه دور مفید محسوب می‌گردد. اكثر ماهواره‌های ارتباطی تجاری در یك مدار زمینی هم زمان كره زمین یعنی در مسافت 300/22 مایلی (420164 كیلومتر) در بالای مدار زمین قرار می‌گیرند.
ماهواره‌های ثابت زمینی مكان ثابتی را در آسمان اشغال می‌كنند زیرا كاملاً با چرخش زمین می‌چرخند بدلیل مسافت انتقال طولانی بین ماهواره‌های ثابت زمینی و زمین، امكانات پخش باید بسیار قوی باشند كه این امر مستلزم نصب امكانات و وسایل ثابت با آنتن‌های بلند است. هر چند كه، سودمندیهای حاصل از ماهواره‌ها هزینه بالایی دارد. اخیراً پایانه‌های ماهواره‌ای هزاران یا دهها هزار دلار قیمت دارند كه هزینه‌های سرویس و نگهداری هم به آن اضافه می‌شود، بنابراین فقط دولتهای بزرگ، سازمانهای امدادی بزرگ و رسانه‌های گروهی ثروتمند می‌توانند منابع ماهواره‌ای را در اختیار گیرند. برخی از جوامع و حتی كشورهای در حال پیشرفت نمی‌‌توانند از عهده هزینه‌های مربوط به ماهواره بر آیند و مجبورند برای كمكهای ماهواره‌ای به آژانسهای خارجی متكی باشند. خوشبختانه، با پیشرفتهای كه صورت می‌گیرد، هزینه‌های مربوط و پایانه‌های ماهواره‌ای قابل حمل در سالهای آینده كاهش خواهد یافت.
گرچه پژوهشهای پایانة ماهواره‌ای موجب فراهم آوردن آسایش بیشتری خواهند شد. (محصولات قابل حمل) حتی كوچكترین پایانه‌های ماهواره‌ای امروز فاقد كاربری سطح شخصی محصولات قابل حمل سلولار هستند.
دو رویكرد به سوی سیستم‌های ماهواره‌ای آینده مشكل قابل حمل بودن را حل خواهند كرد. یكی از رویكردها، انتقال دهنده‌ها و دریافت كننده‌های قدرت‌مندتر و بزرگتری را در ماهواره‌های ثابت زمینی قرار می‌دهد تا پایانه‌های كوچك‌تر دستی قابل استفاده باشد. رویكرد دیگر از یك مجموعه‌ای از ماهواره‌های غیر ثابت در مدار پایین زمین LEOبهره می‌گیرد. از آنجا كه ماهواره‌های LEO نسبت به ماهواره‌های ثابت به زمین نزدیكتر هستند، نیازمندی به انتقال امواج زمینی و دریافت كننده‌های قوی كاهش می‌یابد.
پایانه‌های كوچك و سبك وزن سیار تلفن‌های موبایل می‌توانند برای ارتباط با ماهواره‌های LEO كفایت كنند. در زمینه ارتباطات مخابراتی در زمان وقوع حوادث غیر مترقبه، یك چنین سیستمی می‌تواند ارتباط سریع، كارآمد، قابل اعتماد و شخصی را برای امدادگران حوادث غیر مترقبه صرفنظر از شدت و گستردگی خرابی‌ها و خسارات ارائه دهد. شروع به كار ماهواره‌های مخابراتی LEO یك واقعه مهم تلقی می‌گردد. آنها می‌توانند مناطق جهان را به یكدیگر متصل نمایند و ارتباطات اصلی را بهتر از سیستم‌های كامل زمینی فراهم آورند. در مهمترین سطح، فردی كه از ارتباط LEO استفاده می‌كند می‌تواند یك تلفن همراه داشته باشد كه در تمام نقاط جهان قابل استفاده خواهد بود. در زمان ووقع یك حادثه غیر مترقبه حتی اگر محیط اطراف كاملاً خراب شده باشد، فرد دارنده یك تلفن همراه (جیبی) LEO می‌تواند به راحتی با سراسر دنیا تماس برقرار نموده و تقاضای كمك كند. تلاشهای مدیریت حوادث غیر مترقبه آینده به دلیل فقدان ارتباطات فلج نخواهد شد.
ابزاهاری ارتباطی جدید
برای مدیریت، تحلیل و مبادلة اطلاعات بهتر طی وقوع یك حادثه طبیعی، سیستم‌ها باید از بار مسئولیت مدیریت اطلاعات بكاهند. آنها باید وررود و بازیابی سریع یادداشتها، دسته‌بندی و گزارش سریع یافته‌ها و دسترسی آسان و به موقع به متون جدید، پایگاههای داده‌ها و دانش لازم را تسیهل نمایند. كارآیی فزایندة اینترنت، شبكه گستردة جهانی، حقیقت مجازی، ساختن كامپیوترهای خیلی كوچك و مطالب جدید، موجب پیشرفت مدیریت منابع و تحقیقات علمی مربوط به حوادث غیرمترقبه و ادارة امور خواهند شد.
اینترنت و شبكه گسترده جهانی:
اینترنت در اوسط دهه 1990 به طور غیر منتظره‌ای رواج یافت، اگر چه تاریخچة آن به سه دهه قبل بر می‌گردد ولی هم اكنون تسهیلات و امكانات بی‌نظیری برای ایجاد ذخیره‌سازی و مبادله اطلاعات فراهم آورده است. افزایش سریع استفاده از اینترنت به علت قابلیت خواندن و نوشتن كامپیوتری توسط استفاده كنندگان، دسترسی ارزان قیمت به سخت افزارها و نرم افزار كامپیوتری و بهتر از همه، دسترسی در همه مكانها مفید واقع شده است و نیز گسترش خواهد یافت. كاربران هم اكنون می‌توانند: صدا، تصاویر ویدئویی، متون و نرم افزارهای مورد نیاز (ماننــد Java applet، افزودنی و برنامه‌های اصیل باینری (دودیی)) قابل اجرا را از طریق اینترنت مبادله نمایند.
شبكه‌های مدیریت حوادث غیر مترقبه:
در حالت ایده‌آل، یك منبع جهانی كه همه كشورها را به هم مرتبط می‌نماید. به اشتراك گذاشتن اطلاعات و تجربیات مربوط به حوادث غیر مترقبه را تسهیل می‌نماید. بسیاری از كشورها برای خودشان شبكه‌های قابل دسترسی اینترنتی مربوط به حوادث غیر مترقبه را تاسیس نمودند. یكی از تلاشها، كه شبكه بهداشت جهانی GHNER است، یك دروازه برای اطلاعات بهداشت عمومی در سطح جهانی پدید می‌آورد. GHNET یك اتحادیه از متخصصان پزشكی و آژانسهای ارتباطی (دانشگاه پتزبوگ، سازمان بهداشت همگانی، بانك جهانی، سازمان بهداشت جهانی، اداره هوا و فضای ملی و آژانس آمریكایی برای گسترش بین‌المللی) است كه در یك معماری اطلاعات بهداشتی در حال پیشرفت سهیم شده‌اند. اهداف GHNET در سه حیطه اصلی قرار می‌گیرند: 1- ارتباط بین آژانس‌ها، ارتقاء آموزش بهداشت از راه دور، پیشیگری از راه دور در سطح جهان، توسعه برنامه‌های ویژه.
GHNET یك آموزش از راه دور برای تشویق افرادی كه در زمینه ارتباط از راه دور و اپیدمیولوژی یا بهداشت عمومی، آموزش دیده‌اند. جهت فراهم آوردن مهارت و علوم پزشكی آنلاین و ساده را آغاز كرده است. GHNET امیدوار است شبكه‌ای ایجاد كند كه بتواند اطلاع رسانی سریع و صحیح را در موقع وقوع حوادث غیر مترقبه انجام دهد. یك شبكه بهداشتی جهانی برای زمان حوادث غیرمترقبه GHDNET در دانشگاه اهیم ژاپن به عنوان بخشی از GHNET اصلی آغاز بكار كرده است. GHDNET یك سایت اینترنتی اصلی برای پزشكی حوادث غیر مترقبه می‌شود. این شبكه كلیة سازمانها و افرادی را كه در سطح جهان در امور مربوط به كمك‌رسانی حوادث غیر مترقبه كار می‌كنند، در فهرستهایی ذكر كرده و اتصالات گسترده‌ای را در حوادث غیر مترقبه براساس بانك اطلاعاتی (پایگاه داده‌ها) به وجود می‌آورد. یكی از اهداف آن ایجاد یك شبكة رسمی و جدید برای انتقال اطلاعات به منظور انجام پزشكی اورژانس و حوادث غیر مترقبه است. GHDNET، افراد و سازمانها را صرفنظر از كشور محل سكونت یا شغل رسمی‌شان بطور داوطلبانه ثبت نام می‌نماید. شركت كنندگان منابع اطلاعاتی را اختیار یكدیگر گذاشته و طی وقوع حوادث غیر مترقبه با یكدیگر ارتباط برقرار می‌نمایند. GHNET در ژاپن و ایالات متحده دوره‌های آموزشی كوتاه مدت برگزار می‌نماید. سازمان ملل متحد برای هماهنگی تلاشهای انسان دوستانه یك شبكه امدادی را به عنوان یك سیستم اطلاع رسانی جهانی بر پایة وب تأسیس كرده تا تلاشهای امدادی انسان دوستانه را بهبود بخشد و حمایت كند. این شبكه تقسیم‌بندی به موقع اطلاعات معتبر را در مورد پیشگیری، آمادگی و پاسخگویی به حوادث غیر مترقبه را امكان پذیر می‌سازد. شبكه امدادی در 24 ساعت قابل دسترسی است، كاربر می‌تواند زبان دلخواه را انتخاب نماید و به نقشه‌ها، به روز رسانی‌ها و پایگاههایی جهت سایتهای اینترنتی دیگر آژانسهای بشر دوستانه دسترسی پیدا كنند. این یك فروشگاه كامل جهت اطلاع رسانی به موقع و معقول براساس منابع و وضعیتها را ایجاد می‌كند. وزارت دفاع آمریكا در حال توسعة یك منبع كامل ازكمك و اطلاع رسانی مربوط به بلایای طبیعی با مركز اطلاع رسانی مجازی‌اش VIC است.
VIC تكنولوژیهای مدیریت اطلاعات موجود را با منابع اطلاعاتی موجود، اینترنت، پایگاه وب، موتورهای جستجوگر سریع، ابزارهای مدل پیشگیری و مانیتورهای حساس از راه دور، ادغام می‌نماید. این تلاش كه با راهنمایی ستاد فرماندهی ایالات متحده در هاوایی و با همكاری مركز جنگ ستاد مشترك در سافولك ایالت ویرجینیا و مركز ارتقاء مدیریت حوادث غیر مترقبه و كمكهای انسان دوستانه صورت پذیرفته است، از سازمانهای بین‌المللی و داوطلب خصوصی، غیردولتی و نظامی كه در كمك رسانی انسان دوستانه یا عملیاتهای مدیریت بر حوادث غیر مترقبه شركت می‌كنند حمایت و پشتیبانی به عمل می‌آورد. VIC یك منبع متقابل خواهد شد كه می‌تواند كمك دستی و الكترونیكی را از منابع گوناگون گسترده مربوط به محل وقوع حوادث غیرمترقبه (شامل آژانسهای اطلاعاتی تجاری، و منابع قابل افشاء نظامی و سازمانهای محلی و جهانی است) درخواست نماید. VIC از طریق انجام آنالیزهای سطح اولیه اطلاعات و انتقال داده‌ها و خلاصه وقایع جهت ایجاد ارتباط زمینی مداوم، كلیه تلاشها را هماهنگ می‌نماید. آزمایش VIC در یك سری آزمایشات در آوریل 1998 آغاز شد و تا 1999 ادامه یافت. ملاحظات چند زبانه بودن طی ارتباطات حوادث غیر مترقبه باید مد نظر قرار گیرد. كاركنان امدادرسانی چند ملیتی، چه به یك صحنه فرستاده شده باشند یا با آن ارتباط الكترونیكی داشته باشند، همیشه مشكلات مربوط به اختلاف زبان را حل می‌كنند. بطور ایده‌آل، یك سیستم مباحثه با بحثهایی به زبان خارجی، بعنوان بخشی از یك سیستم اطلاع رسانی حوادث غیر مترقبه جهانی كمك بزرگی خواهد نمود. مؤسسه پزشكی عملیاتهای نیروی دریایی ایالات متحده، مدل ارزیابی بهداشتی سریع را توسعه داده كه این مدل ترجمة عبارات مبتنی بر كامپیوترهای كوچك یا لپ‌تاپ (كامپیوتر كیفی)، ثبت مهاجران، و پرسش‌های پزشكی متعددی را در بر می‌گیرد. این مدل برای كاربرد نظامی كه شامل جمعیتهای محلی، زندانیان جنگی، برنامه‌های غیر نظامی و نیروهای اشغالگر چند ملیتی می‌شود، مورد استفاده قرار می‌گیرد. با استفاده از این مدل، یك مصاحبه‌گر عبارتی انگلیسی را انتخاب می‌كند و كامپیوتر آنرا به زبان دیگر (كه توسط گیرنده بومی مشخص می‌شود) بازگو می‌كند. این سیستم از یك محاورة دو طرفة محدود و متمركز بدون حضور یك مترجم انسانی حمایت می‌كند. زبانها را می‌توان به سرعت عوض نمود و افراد بی‌سواد هم می‌توانند از این سیستم استفاده كنند. ترقی این سیستم مباحثه چند زبانه مبتنی بر اینترنت به كاركنانی كه كامپیوترهای لپ‌تاپ بی‌سیم در اختیار دارند، امكان و اختیار تحقیق و بررسی در خصوص مصدومان حوادث غیر مترقبه در اقصی نقاط جهان را می‌دهد.
همچنین بخوانید:
شاخه زنان و زایمان و تله مدیسین
کاربرد فناوری اطلاعات در پزشکی و سلامت
درمان و ویزیت از راه دور