گجت‌های ثبت کننده‌ی علائم حیاتی هم اکنون نیز طرفداران بسیاری دارند. فناوری‌های پوشیدنی در ترکیب با هوش مصنوعی و قدرت رایانه‌های کوچک در حال گسترش هستند. در این مقاله به سراغ دیدگاه‌های صاحب‌نظران در ارتباط با آینده‌ی علم پزشکی در تلفیق با هوش مصنوعی و فناوری‌های پوشیدنی خواهیم رفت.
پیشگوی آینده‌ی علم پزشکی در تلفیق با هوش مصنوعی کیست؟
سال‌ها پیش پوشیدنی‌های کوچک بخشی از تخیلات بشر بود. امروزه این پوشیدنی‌ها و فناوری‌های روز دنیا در حال پیشرفت هستند. با پیشرفت فناوری‌های پوشیدنی شاهد تلفیق آن با سایر ادوات مورد استفاده مانند ساعت مچی هستیم. ساعت‌های هوشمند تنها یک دسته از فناوری‌های پوشیدنی در حال توسعه هستند.
افراد بسیاری سعی در پیش بینی آینده‌ی گجت های پوشیدنی دارند. بسیاری نیز به پیشگویی پزشکی آینده علاقمند هستند. مقالات پیشگویی کننده‌ی به وفور در اینترنت یافت می‌شوند. یکی از افرادی که در این مقالات شهرت خوبی دارد Ray Kurzweil است. پیشگویی‌های وی در چندین مورد صحیح بوده است.
Ray Kurzweil کیست؟
وی مخترع سامانه‌های مهمی است. اسکنرهای شیشه‌ای تخت، نخستین الگوریتم رایانه‌ای برای تشخیص متن داخل تصویر، نخستین فناوری خواندن متن برای کمک به نابینایان، تشخیص مکالمات صوتی، فناوری تشخیص صدا و … همگی در کارنامه‌ی وی ثبت شده است.
تعداد پنج کتاب از کتاب‌های نوشته شده توسط وی پرفروش‌ترین کتاب‌ها در زمان انتشارخود بوده است. از سال ۲۰۱۲ وی با سمت مدیر بخش مهندسی در شرکت گوگل استخدام شد. وی برای توسعه‌ی فناروری‌های هوش مصنوعی با شرکت گوگل همکاری می‌کند. وی رشد و توسعه‌ی جهانی اینترنت را تا حد انفجار تا قرن ۲۱ پیش‌بینی کرده بود. وی عقیده داشت که کاربران توانایی دسترسی به اسناد عمومی را از طریق اینترنت خواهند داشت. اسنادی مانند آن‌چه در کتاب‌خانه‌ها نگهداری می‌شود. وی به درستی فراگیر شدن سامانه‌های بی‌سیم را نیز پیش‌بینی کرده بود.پیش‌بینی‌های وی در مورد آینده را در ادامه مرور خواهیم کرد. برخی از این پیش‌بینی‌ها باور ناپذیر و دور از انتظار به نظر می‌رسد.
دهه ۲۰۲۰
دهه‌ی رشد انقلابی فناوری نانو در پزشکی برای غلبه بر محدودیت زیستی
دهه‌ی رشد علم رباتیک: در انتهای این دهه ماشین‌ها با عبور از آزمون تورینگ توانایی‌های انسان‌گونه از نظر هوشمندی و برقراری ارتباط رابدست خواهند آورد.
پس از دستیابی به برنامه‌های کافی در سال‌های میانی، در انتهای این دهه بشر باید ابزار کافی برای تقلید از هوش انسانی را در یک رایانه‌ی هزار دلاری بدست آورد.
ساخت رایانه‌های کوچک‌تر ۱۰۰ نانومتر: در نخستین گام این رایانه‌ها در علم پزشکی به کار خواهند رفت. به عنوان نمونه اسکنرهای سریع می‌توانند بدن انسان را به طور کامل اسکن نمایند و در نتیجه‌ی این پیشرفت درک کاملی از کارکرد مغز انسانی ممکن خواهد بود.
با پیشرفت فناوری‌های پزشکی متوسط عمر بشر افزایش خواهد یافت.
ساخت نانو ربات‌هایی با توانایی حرکت در خون برای خارج ساختن مواد سمی از سلول‌ها و تغذیه سلول
گسترش وسیع نانوفناوری و همه گیر شدن محصولات تولید شده برپایه‌ی این فناوری سبب خواهد شد محصولات مختلف با صرف کسری از هزینه‌ی سابق تولید شوند
توسعه‌ی فناوری واقعیت مجازی تا حدی که تصاوری تولید شده با فناوری واقعیت مجازی از دنیای واقعی تمیزپذیر نباشد
آینده‌ی علم پزشکی در تلفیق با هوش مصنوعی در ۲۵ سال آتی
Ray Kurzwei پا را از این هم فراتر گذارده و برای دهه‌های آینده پیشرفت چشمگیر هوش مصنوعی را پیش‌بینی می‌کند. به عقیده‌ی وی هوش مصنوعی آینده بسیار سریع‌تر از انسان کار می‌کند. حد سرعت استنتاج ماشین در آن زمان برای ما درک شدنی نیست. به عقیده‌ی وی با فناوری آینده می‌توان خروجی کلیه‌ی نورون‌های مغز را ثبت کرد. وی تا سال ۲۰۴۵ تغییری شگرف را پیش‌بینی می‌کند. پدیده‌ای که آن را تکینگی می‌نامد. پس از تکینگی پیشرفت دانش و فناوری افجاری خواهد بود که پیشگویی وقایع پس از آن ممکن نیست. به همین دلیل این پدیده‌ی تحولی عظیم تکینگی نام گرفته است. به عقیده‌ی وی جهان آینده شکل متفاوت دارد که برای انسان امروز قابل تصور نیست.
پیشگویی های Ray Kurzwei بسیار غیر واقعی به نظر می‌رسد. همان‌قدر غیر واقعی که ۱۰ یا ۲۰ سال قبل شکل کنونی اینترنت، پیدایش تلفن همراه هوشمند، گسترش گوگل و هوش مصنوعی غیر واقعی بود. شاید هم غیر واقعی‌تر.
آیا تصویر ارائه شده توسط Kurzwei واقعی است؟
برای درک بهتر موقعیت پوشیدنی‌های آینده مقایسه رایانه‌های قدیمی با رایانه‌های کنونی مفید خواهد بود. در واقع آن‌چه امروز به عنوان یک گوشی هوشمند در دست داریم، قابلیت‌های بیشتری نسبت به یک رایانه‌ی قابل حمل Osborne Executive دارد. این رایانه در سال ۱۹۸۲ به بازار عرضه شد. CPU رایانه‌ی Osborne Executive یک پردازنده‌ی ۴ مگاهرتزی بود. در حقیقت این رایانه در مقایسه با گوشی هوشمند Apple iPhone با پردازنده‌ی ۴۱۲ مگاهرتزی، ۵۰۰ برابر حجیم‌تر، ۱۰۰ برابر سنگین‌تر، ۱۰ برابر گران‌تر است و فرکانس پردازنده‌ی مرکزی آن از یک صدم تلفن هوشمند شما هم کمتر بود.
با کاهش حجم و قدرت پردازش سامانه‌های هوشمند شاهد ورود گجت‌های انگشتی و لباس‌های هوشمند به بازار هستیم. لباس‌های هوشمند ورزش هم اکنون هم در بازار وجود دارد. آن‌چه مسلم است قدرت پردازش دیگر منحصر به رایانه‌های رومیزی نیست.