اگر آن دسته از افرای هستید که شناختی از ALS یا «اسکلروز جانبی آمیوتروفیک» ندارید، باید بگوییم این بیماری نوعی از اختلال نرون های حرکتی است که موجب تخریب پیش رونده و غیرقابل ترمیم مغز و نخاع شده و در نهایت به فلج کامل منجر می گردد.

اغلب مبتلایان به این بیماری مدت زیادی زنده نمی مانند و در بهترین حالت بین 3 الی 10 سال عمر می کنند. هرچند موارد نادری مانند «استیون هاوکینگ» نابغه نیز در این بین وجود دارد.

یکی از رویکردهای تکنولوژیک دانشمندان برای درمان بیماری ALS که سال های زیادی تحت بررسی و تحلیل قرار داشته، کاشت نرون های عصبی کامپیوتری در مغز است که به طور عام به عنوان کاشت مغز شناخته می شود.

روز گذشته زنی 58 ساله مبتلا به این بیماری، به نخستین فردی تبدیل شد که با کاشت نرون کامپیوتری مغز توانسته برخی از توانایی های روزانه خود را بازیابی نماید. این خانم که پیش از این فقط توانایی حرکت دادن چشم هایش را داشت، حالا (به سختی) صحبت می کند و در آینده توانایی حرکت دادن ویلچرش را نیز خواهد داشت.

جزئیات درمان این بیمار که در مجله پزشکی نیو انگلند چاپ شده، تشریح می کند دستگاهی تحت عنوان «الکتروکورتیکوگراف» (ECoG) مستقیماً در مغز فرد مبتلا کاشته شده است. به این موجب الکترودهای این دستگاه، پالس های عصبی مغز برای حرکت دست راست بیمار را دریافت کرده و آن را به کمک دستگاه ثانویه ای که در سینه کاشته شده، تقویت نموده و به اعصاب ماهیچه ها منتقل می کند.

دستگاه گیرنده دیگری که خارج از بدن حاضر است، سیگنال های انتقالی را به داده های مورد نظر کامپیوتر رومیزی پیش روی بیمار تبدیل می کند تا جهت کنترل نمایشگر لمسی مقابل چشمانش استفاده گردد.

گفتنی است در این مقطع زمانی، سرعت عملکرد مغز بسیار پایین است و این خانم 58 ساله، تقریباً هر 20 ثانیه یک بار توانایی لمس یکی از حروف روی نمایشگر را دارد؛ در واقع مغز می بایست به مرور زمان پرورش یابد تا سرعت عملکرد کلی این سیستم نیز ارتقا پیدا کند.

بیمار مورد بحث که این روزها امید بسیار بیشتری به زندگی دارد می گوید: «حالا اعتماد به نفس و احساس استقلال بیشتری دارم. رویایم این است که توانایی حرکت دادن ویلچرم را داشته باشم.»