به طور حتم پرینت سه بعدی اندام های بدن انسان به کمک سلول های خود فرد رویایی بزرگ در حوزه تکنولوژی پزشکی به حساب می آید. هنوز تا آن نقطه فاصله زیادی داریم، اما قطعاً رشد دادن مویرگ ها در محیط آزمایشگاهی به روش پرینت سه بعدی قدمی بزرگ در این مسیر به حساب می آید.

محققین دانشگاه Rice  و کالج Baylor  به تازگی موفق به توسعه متدی شده اند که می توان با کمک آن مویرگ های قابل کاشت در بدن موجود زنده را در محیط آزمایشگاهی رشد داد. در این متد سلول های لایه درونی رگ ها و سلول های مخاطی در کنار یکدیگر و در یک محیط مملو از مواد اولیه مورد نیاز قرار می گیرند تا تشکیل ساختارهای لوله ای و در نهایت مویرگ های آزمایشگاهی را دهند.

کلید اصلی در این روش ایجاد بستری شیمیایی است که با در اختیار قرار دادن مواد اولیه، سلول ها را وادار به تقسیم به شکل و شیوه دلخواه می کند. به عبارت دیگر دانشمندان موفق به توسعه روشی برای پرینت سه بعدی بیولوژیک سلول ها به شکل مویرگ های بدن شده اند.

جوردن میلر (Jordan Miller) به عنوان سرپرست این تحقیق معتقد است که اگر بتوان متد تازه کشف شده برای پرینت بیولوژیک اندام ها را توسعه داد، ما دیگر فاصله چندانی با تولید انبوه اندام های طبیعی جایگزین نخواهیم داشت.

البته هنوز یک مشکل اساسی در این میان وجود دارد. حجم ساختارهای سلولی پرینت شده به این روش بسیار کم است. یک نقاشی را در نظر بگیرید که هرقدر دقت نقاش در افزودن جزئیات به آن بیشتر باشد، زمان بیشتری نیز برای تکمیل آن نیاز خواهد بود و ابعاد نقاشی نیز نمی تواند چندان بزرگ باشد.

یک پرینتر بیولوژیک به ابعاد یک میکرومتر می تواند تنها یک ساختار سلولی مکعبی به ابعاد یک میلیمتر را سنتز نماید.

محققین در تلاش هستند بتوانند به نحوی ابعاد پرینتر بیولوژیک خود را افزایش دهند، یا این که مجموعه ای از آنها را برای پرینت سه بعدی یک اندام خاص به کار بگیرند.