پزشكی از راه دور یا تله مدیســین در حقیقت یك مفهوم عـــام است كه برای توصیف جنبه های متنوعی از مراقبت های پزشكی از راه دور بكار می رود . پزشكی از راه دور مهارتی است كه از ابزارهای چند رسانه ای بهره می برد و با استفاده از تعداد زیادی فنآوری روز ، نوعی استقلال از زمان و مكان در زمینه خدمات پزشكی بوجود می آورد که بالطبع استفاده از این ابزارها نیازمند مجموعه متفاوت و پرهزینه ای از زیرساخت های ارتباطی خواهد بود . تله مدیسین در جهت آموزش، تهیه بانك های اطلاعاتی بیماران، هوش مصنوعی و پشتیبانی مدیریت سیستم های درمانی نیز كاربرد دارد. اما آسان ترین كاربرد آن مشاوره الكترونیكی است كه به سادگی میسر می شود .
تله مدیسین یا «تأمین سلامت از راه دور» در یک تعریف ساده عبارت است از ویزیت بیماران از یک فاصله دور با استفاده از تکنولوژی های صوتی و تصویری و تجهیزات پزشکی مربوط به آن. فناوری های ارتباطی در حوزه پزشکی بیش از نیم قرن است که در کشورهای پیشرفته مورد استفاده قرار می گیرد و از ارایه خدمات در جنگ ها و مواقع بحرانی عبور کرده و هم اکنون در بسیاری از کشورهای توسعه یافته، تقریبا تمامی خدمات پایش سلامتی و ویزیت بیماران و حتی خدمات کلینیکی و پاراکلینیکی در بستر اینترنت قابل ارایه است و علاوه بر نرم افزارهای گوناگون تعاملی بین پزشک و بیمار که به راحتی بر روی تلفن های هوشمند در دسترس است، سخت افزارهای اختصاصی تشخیصی نیز ساخته و عرضه شده است.
پزشکی از راه دور یا تله مدیسین (تله مدیسین) روشی است که به وسیله‌ی آن می‌توان کلیه‌ی فرایند‌های مورد بررسی قرار دادن، معاینه، پایش و درمان بیماران را در حالی انجام داد که پزشک و بیمار در دو محل متفاوت از هم باشند. بوسیله‌ی پزشکی از راه دور، نیاز به جابه‌جایی بیماران از میان برداشته می‌شود و به جای آن تخصص انتقال پیدا می‌کند. در تعریف (ارائه خدمات سلامتی و مراقبت‌های بهداشتی که در آن فاصله و راه دور یک عامل بحرانی است توسط تمامی متخصصان حوزه‌ی سلامت و با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات و با هدف تبادل اطلاعات معتبر جهت تشخیص، درمان و پیشگیری از بیماری‌ها و صدمات، تحقیق و ارزیابی و همچنین جهت آموزش مداوم ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی، که همه‌ی این اقدامات در راستای اعتلای سلامت افراد و جامعه صورت می‌پذیرد).
آنچه امروزه به عنوان پزشکی از راه دور یا تله‌مدیسن می‌شناسیم، از دهه 1950 آغاز شد، زمانی که چند سیستم بیمارستانی و مرکز درمانی دانشگاهی شروع به یافتن راه‌ها‌یی برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات و تصاویر از طریق تلفن داشتند. در یکی از اولین موفقیت‌ها، دو مرکز درمانی در پنسیلوانیا توانستند تصاویر رادیولوژی را از طریق تلفن ارسال کنند.
در آغاز، پزشکی از راه دور بیشتر برای ارتباط پزشکان و متخصصان در دو مکان متفاوت استفاده می‌شد. در طول چندین دهه‌ی بعد، تجهیزات لازم برای انجام ویزیت‌های از راه دور گران‌قیمت و پیچیده بودند، بنابراین استفاده از این روش، گرچه در حال رشد بود، اما محدود بود.
ظهور عصر اینترنت تغییرات عمیقی در پزشکی از راه دور به وجود آورد. گسترش دستگاه‌های هوشمند، قابلیت انتقال ویدئو باکیفیت بالا، امکان ارائه‌ی خدمات پزشکی از راه دور به بیماران در خانه‌ها، محل کار، یا آسایشگاه سالمندان جایگزین برای مراجعه‌ی حضوری در دریافت مراقبت‌های اولیه و تخصصی شد.
این تكنولوژی عموماً در شرایطی كه امكان استقرار تیم پزشكی در مكانی میسر نباشد مورد استفاده قرار می‌گیرد . لازم به ذكر است كه در بسیاری ازمواقع حضور پزشك یا تیم پزشكی در مناطق كم جمعیت و مناطقی كه از مراكز شهری دور هستند ، امكان پذیر نیست . در چنین شرایطی امكانات سیستم تله مدیسین می‌تواند فاصله ها را از میان برداشته ، پزشك یا تیم پزشكی بصورت رو در رو و همزمان بیمار را مورد معاینه قرار داده و با ملاحظه دیگر اطلاعات پاراكلینیكی بیمار ، مراحل تشخیص بیماری و مشاوره های لازم برای درمان بیمار را ارائه نمایند . این خدمات همچون سایر خدمات پزشكی از دقت مطلوبی برخوردار بوده و محرمانه بودن اطلاعات بیماران در آن لحاظ شده است.
همچنین بخوانید: