سازمان بهداشت جهانی در پنجاه و هشتمین مجمع خود در سال ۲۰۰۵ توسعه زیر ساخت های فناوری اطلاعات و ارتباطات، ایجاد مراکزی برای عملکرد مناسب تر سلامت الکترونیک، و ایجاد سیستم های اطلاعات بهداشت عمومی را توصیه می کند.
سازمان بهداشت جهانی در پنجاه و هشتمین مجمع خود در سال ۲۰۰۵ توسعه زیر ساخت های فناوری اطلاعات و ارتباطات، ایجاد مراکزی برای عملکرد مناسب تر سلامت الکترونیک، و ایجاد سیستم های اطلاعات بهداشت عمومی را توصیه می کند.
در بیمارستان ها، ابر پتانسیل دسترسی آسان به سوابق پزشکی الکترونیکی را ارائه می دهد. دسترسی سریع به تاریخچه پزشکی فرد می تواند به درمانی سرعت ببخشد، به جلوگیری از عوارض کمک کند، و حتی جان انسان ها را نجات دهد.
علاوه بر این، ابر می تواند پیگیری سابقه پزشکی بیماران را سرعت ببخشید. با این حال، حفظ حریم خصوصی و تضمین امنیت اطلاعات مربوط به سلامت از مهم ترین مسائل پیش رو است.
نلسون نیز جزئیات فنی، اقتصادی، حقوقی و امنیتی را از جمله مسائلی معرفی می نماید که نیاز به توجه دارد.
رایانش ابری با به اشتراک گذاشتن اطلاعات ذخیره شده بیماران، می تواند مزایای قابل توجهی را در ارائه خدمات پزشکی به صورت الکترونیکی به همراه داشته باشد.
کاهش هزینه ها، سهولت دسترسی پزشان به اطلاعات بیماران، عدم وابستگی به دستگاه و مکان، و مقیاس پذیری از مهم ترین عوامل پرداختن به رایانش ابری در بحث سلامت الکترونیک می باشد.
وجود این تکنولوژی با زیر ساخت اینترنتی و راه کارهای جدید، دسترسی پزشکان را به هر گونه اطلاعات پزشکی در هر زمان و مکان فراهم می کند و همین، آن را به یک ضرورت در کشورها مبدل نموده است.
داده ها در ابر بر روی سرورهایی در سراسر جهان می تواند ذخیره و پردازش شود. توسعه و پذیرش محاسبات ابری برای سازمان های مراقبت های پزشکی بستگی به حفظ حریم خصوصی و مباحث مالکیت دارد.
سازمان های بهداشت و درمان می توانند سیاست هایی را برای چگونگی اداره داده هایشان به صورت محلی و مراکز داده های خارجی تدوین کنند.
با این وجود، آن ها قادر نیستند سیاست هایی ایجاد کنند که بر چگونگی اداره داده ها در ابر تاثیر بگذارد. قبل از این که رایانش ابری بتواند طور کامل به عنان یک ساختار بهداشت به کار گرفته شود، فروشندگان ابر بایستی اعتماد کاربران را به دست آورند.
امروزه بسیاری از فناوری رایانش ابری در صنعت بهداشت و درمان رو به گسترش است. شرکت ان ای سی و فوجیتسو استفاده از رایانش ابری در بیمارستان های ژاپن را به عنوان یک راه حل پیشنهاد داده اند و یا در آمریکا شرکت آی بی ام استفاده از خدمات رایانش ابری خود مبتنی بر سیستم اطلاعات درمانگاهی در بیمارستان ها را پیشنهاد داده است.
بسیاری از شرکت های بزرگ نرم افزاری جهان نیز مانند مایکروسافت، اوراکل و یا سایت آمازون سرمایه گذاری گسترده ای را در ابر جهت ارائه خدمات رایانشی در حوزه بهداشت و درمان انجام داده اند.
عوامل موثر بر به کارگیری رایانش ابری
لیان و همکاران در پژوهشی با عنوان (یک مطالعه اکتشافی برای درک عوامل حیاتی موثر بر تصمیم در به کارگیری رایانش ابری در بیمارستان های تایوان) به عوامل تکنولوژیکی، انسانی، سازمانی و محیطی اشاره می نمایند که شامل عوامل انسانی، نوآوری مدیر ارشد اطلاعات و شایستگی فنی درک شده است.
امنیت داده، پیچیدگی، سازگاری و هزینه ها به عنوان عوامل تکنولوژیکی در نظر گرفته شده است. عوامل سازمانی در برگیرنده مزایای نسبی، حمایت مدیر ارشد، منابع کافی و مزایاست و در نهایت عوامل محیطی، سیاست های دولت و فضار صنعت درک شده را شامل می شود.
گوپتا و همکاران در پژوهش خود با عنوان (به کارگیری رایانش ابری به وسیله کسب و کارهای کوچک و متوسط) عواملی چون کاهش هزینه ها، سهولت استفاده و متقاعدکنندگی، اطمینان، همکاری و به اشتراک گذاری، امنیت و حفظ حریم خصوصی را در به کارگیری رایانش ابری به وسیله شرکت های کوچک و متوسط موثر می دانند.
جبرائیلی و همکاران در پژوهش خود با عنوان (عوامل موثر بر موفقیت پیاده سازی سیستم اطلاعات بیمارستانی) عوامل مختلفی چون مدیریت پروژه، عوامل سازمانی، عوامل انسانی و فنی را بررسی نموده اند.
اهمیت این عوامل به ترتیب مدیریت پروژه، عوامل فنی، عوامل انسانی و سازمانی اولویت بندی گردیده است.
لین و چن در تحقیق خود با عنوان (رایانش ابری به عنوان یک نوآور: ادراک، نگرش و به کارگیری) با بهره گیری از تئوری اشاعه نوآوری راجرز، پنج عامل مزایای نسبی، سازگاری، پیچیدگی، مشاهده پذیری و آزمایش پذیری را که در به کارگیری یک نوآوری اثر مهمی دارند، معرفی می نمایند.
باتوجه به پیشینه پژوهش و برمبنای مدل تکنولوژی – سازمان – محیط و مدل تناسب انسانی – سازمانی – تکنولوژیکی (انسانی – تکنولوژیکی – سازمانی و محیطی) استفاده گردیده است.
مدل TOE )تکنولوژی – سازمان – محیط) در درک عوامل حیاتی موثر بر به کارگیری فناوری اطلاعات جدید در یک سازمان کاربرد دارد. این چارچوب دربرگیرنده سه عامل اصلی سازمانی، تکنولوژی و محیطی است که بر فرایند به کارگیری نوآوری فناوری تاصیر گذار است.
اگرچه این چاچوب برای صنعت بهداشت و درمان طراحی نشده است، اما می تواند جهت تسهیل درک به کارگیری سیستم های اطلاعاتی در صنعت بهداشت و درمان به کار رود.
مدل HOT-fit (تناسب انسانی – سازمانی – تکنولوژیکی) مستقیما بر به کارگیری سیستم های اطلاعاتی در سازمان های بهداشت و درمان و در حوزه بیمارستانی متمرکز است. این مدل از طریق ترکیب و یکپارچگی ابعاد انسانی، سازمانی و تکنولوژیکی، سیستم های اطلاعاتی سلامت را ارزیابی می کند.
به عبارتی، این مدل سه عامل را در بر می گیرد که بایستی هنگام به کارگیری و اجرای هرگونه نوآوری در فناوری در حوزه بهداشت و درمان، در نظر گرفته شود.
عامل انسانی
این بعد، کارکنان سیستم های اطلاعاتی بیمارستان را به هنگام به کارگیری یک فناوری جدید در بر می گیرد. برای بیمارستان ها، فناوری رایانش ابری یک نوع نوآوری در فناوری اطلاعاتی به حساب می آید.
بنابراین، مدیر ارشد اطلاعات نقش مهمی در به کارگیری تصمیم این نوآوری دارد. تایید و موافقت مدیر ارشد اطلاعات در خصوص به کارگیری فناوری جدید نگرش جدید و مثبتی را در سازمان موجب می شود.
توانایی تکنولوژیکی یا شایستگی کارکان نیز به کارگیری یک فناوری اطلاعاتی جدید بیمارستان اثرگذار است. به عبارت دیگر، کارکان بایستی دانش و مهارت لازم جهت استفاده از فناوری جدید را داشته باشند.
یکی دیگر از مباحث مربوط به به کارگیری فناوری جدید، مسئله پذیرش فناوری جدید توسط کارکنان است.
ونگ و همکاران عنوان می نمایند که با وجود صرف هزینه های هنگفت، گزارش ها حاکی از آن است که کاربران به رغم دسترسی به فناوری های جدید، در عمل از آن ها استفاده نمی کنند.
به عبارتی، فناوری های جدید مورد پذیرش کاربران قرار نمی گیرند. در نهایت اینکه، اعتماد بیماران و کاربران به این خدمات و ارائه دهندگان آن می تواند عاملی تعیین کننده باشد. ابوخاسو و همکاران اعتماد را یکی از مهم ترین نگرانی ها برای ابر سلامت الکترونیک می دانند.
منبع:sigma
همچنین بخوانید:
معرفی سامانه پزشکی از راه دور و کاربردهای آن
اهمیت و کاربردهای مختلف پزشکی از راه دور
كاربردهای بالینی پزشکی از راه دور