پیدایش بیمارستان های هوشمند

بیمارستان هوشمند مکانی است که در آن طراحی و تکنولوژی برای ارتقای مراقبت از بیمار ادغام شده‌اند، نیازهای پزشک و بیمار هوشمندانه‌تر پاسخ داده می‌شود و همواره در آن به‌دنبال راه‌هایی خلاقانه برای پاسخ‌گویی به این نیازها هستیم. البته نه‌تنها نیازهای خدماتی؛ بلکه در زمینه‌های مختلفی چون مدیریت یکپارچه، کاهش هزینه‌ها، بررسی اثربخشی روش‌های درمانی و… به عبارت ساده، یک بیمارستان هوشمند، بیمارستانی است که بهتر و دقیق تر کار می کند. بدین صورت که، نسبت به آنچه که بیماران و پزشکان به آن نیاز دارند با دقت، درک و خلاقیت بیشتری عمل می کند، زیرا با فناوری های متنوعی که جهت افزایش مراقبت از بیماران استفاده می گردد، هماهنگی کامل دارد.

با الزامات قانونی جدید و محدودیت منابع مالی و کاهش نیروی کار، ما ملزم به کار بیشتر با امکانات کمتری هستیم؛ بنابراین می‌توان پیش‌بینی کرد رویکرد چند ساله آینده سامانه‌های بهداشتی و درمانی به سمت هوشمندسازی سامانه‌های سلامت خواهد بود.

با وجودی که استفاده از فناوری در بیمارستان هوشمند مهم است؛ اما تنها چیزی نیست که باید به آن دقت کنیم، در نظر گرفتن امکانات و تسهیلات نیز بسیار مهم هستند؛ از جمله فراهم کردن زیرساخت‌ها و طراحی اتاق‌هایی که به بهینه‌سازی مدیریت بیمارستان و دستگاه‌ها منجر می‌شود.

امروزه اقداماتی که در زمینه هوشمندسازی بیمارستان‌ها انجام شده، به سامانه‌های ثبت و آرشیوبندی اطلاعات و در سطوح پیشرفته‌تر هوشمندسازی منابع انرژی و مدیریت آنها  محدود هستند و همچنین در کشورهای پیشرفته محققان  در زمینه کنترل عفونت گام‌هایی برداشته‌اند‌، ولی متاسفانه به‌دلیل محدودیت‌های مالی، تحولات ما در این زمینه به‌کندی صورت می‌پذیرد.

مفهوم بیمارستان هوشمند در سال ۲۰۰۹ به‌عنوان یک ابتکار از شناسایی فرکانس‌های رادیویی RFID در کنسرسیوم بهداشت و درمان آغاز شد. هدف اساسی ساخت بیمارستانی بود که در آن فناوری به‌طور هوشمندانه‌ای همه زمینه‌ها را به هم مرتبط کند؛ اورژانس، اتاق عمل، بخش مراقبت‌های ویژه، مناطق درمانی مانند رادیولوژی و رادیوتراپی، زمینه‌های تخصصی مانند داروخانه، بخش مرکزی و مهندسی پزشکی.

 

بیمارستان هوشمند نه تنها با مقرارت و ضوابط تعیین شده منطبق است بلکه با کاهش تعداد کارکنان و به کارگیری روش های کنترلی نوین سبب کاهش هزینه ها می گردد.

 

یکی از اجزای اساسی بیمارستان هوشمند به کارگیری شبکه های ارتباط بی سیم یا وایرلس است، که از طریق آن بتوان اطلاعاتی چون آلارم دستگاه ها، داده های آزمایشگاهی و سایر اطلاعات تجزیه و تحلیل شده را در صفحه نمایش دستگاه های هوشمند پزشکان و کارکنان به نمایش گذاشت.اگرچه تکنولوژی در بیمارستان هوشمند حائز اهمیت است ولی انجام زیرساخت های لازم به منظور مدیریت بیماران و دستگاه ها غیرقابل اجتناب است. علاوه بر شبکه های با کارایی بالا، زیر ساخت های بیمارستان هوشمند پارامترهای محیطی نظیر دما، رطوبت، کیفیت هوا، نور و صدا را کنترل می کنند که داده های این سنسورها جهت کنترل عفونت و رعایت ایمنی به کار گرفته می شود. همچنین سیستم مانیتورینگ، دستگاه های حیاتی مانند فریزر را قادر می سازد که به طور مداوم  صحت و درستی نمونه های مهم و نمونه های آزمایشگاهی را بررسی کنند.

اصطلاح بیمارستان هوشمند اولین بار در سال 2009 مطرح شد. هدف از ایجاد این بیمارستان به کارگیری فناوری های روز دنیا در تمامی بخش ها شامل: اتاق عمل، اتاق اورژانس، ICU، رادیولوژی، داروخانه و... می باشد.

بسیاری از بیماران علاقه ای به بستری شدن در محیط بیمارستان ندارند و ترجیح می دهند که دوران معالجه خود را در منزل سپری کنند، یکی از مزیت های قابل توجه بیمارستان هوشمند این است که از طریق دستگاه های پشتیبانی می توان بیماران را از راه دور و خارج از محیط بیمارستان تحت نظارت قرار داد، در نتیجه از ازدحام و شلوغی در بیمارستان ها و اتلاف وقت بیماران جلوگیری به عمل آورد.

 

 

همچنین بخوانید:

داده‌ها مهم‌ترین کاتالیزور برای IOHT هستند

آشنایی با انفورماتیک در سلامت جمعیت و انفورماتیک پرستاری

اهمیت هوش مصنوعی در صنعت داروسازی

بالا